سگهایی با زبان غیرمعمول. چاوچاو سگی با قیافهی ممتاز و مشخص که روحیهای مغرور و مستقل دارد. برخی روحیات چاوچاو را همچون گربهها میدانند. آنها میتوانند گوشهگیر و منزوی باشند؛ اگر به دنبال سگی هستید که او را همواره در آغوش بگیرید و در کنار خود داشته باشید بهتر است یک نژاد دیگر را انتخاب کنید. اصولاً نسبت به غریبهها بدگمان است. ولی به فرد مناسب و صاحب خود بهشدت اعتماد دارند. بهعلت شخصیت مستقلی که دارد، این نژاد نیازمند صبوری و استقامت زیادي است و حتی باید با برخی از خواستههای او کنار بیایید. افراد مبتدی حواسشان را جمع کنند. با اینکه چاوچاو به زندگی آپارتمانی عادت میکند اما نیازمند فعالیت زیادی است. آنها از تنها در خانه ماندن لذت نمیبرند. اگر که میتوانید زمان زیادی را برای آموزش و ورزش چاوچاو اختصاص دهید، شما یک عضو جدید باوفا، محافظ و پشمالو برای خانوادهی خود، خواهید داشت.
سازگاری
سازگاری با زندگی آپارتمانی
: برخلاف تصور عمومی، اندازه کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمیسازد. تعداد زیادی سگ با جثه کوچک هستند که برای زندگی در آپارتمان بسیار پرانرژی و سرحالاند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در محیط داخلی نسبتاً آرام و ادب با ساکنان دیگر همه از ویژگیهای خوب یک سگ آپارتمانی است. میتوانید یک جعبه عالی برای سگ خود پیدا کنید تا فضای شخصی بیشتری در آپارتمان شما داشته باشد.
مناسب برای تازهکارها
بعضی از سگها از سایرین راحتترند. آنها بهتر آموزش میبینند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا بتوانند از اشتباهات یا ناسازگاریهای شما بازگردند و مشکلی به وجود نیاورند. نگهداری برای اولین بار از سگهایی که حساسیت، تفکر مستقل یا قاطعانه دارند؛ بسیار دشوار است. اگر در هنگام انتخاب سگ جدید خود، تجربههای مالکیت خود را در نظر بگیرید، بهترین نتیجه را خواهید گرفت.
میزان حساسیت
برخی از سگها یک مواخذه شدید را هم تحمل میکنند، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه بد را به دل میگیرند. سگهای با حساسیت کم که به آنها "آسان گیر"، "بردبار"، "انعطاف پذیر" و حتی "پوست کلفت" نیز گفته میشود، بهتر میتوانند از عهده یک خانه پر سر و صدا، آشفته، صاحب پر سر و صداتر یا با ادعای بیشتر و یک روال متناقض یا متغیر برآیند. آیا بچه های کوچکی دارید ، مهمانی های شام زیادی برگزار می کنید ، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی پر سر و صدایی را سپری می کنید؟ با یک سگ کم حساس بروید.
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها پیوند بسیار نزدیکی با خانواده خود برقرار میکنند و در صورت تنها گذاشته شدن، بیشتر مستعد نگرانی و حتی وحشت هستند. یک سگ مضطرب میتواند بسیار مخرب باشد. پارس کردن، ناله کردن، جویدن و در غیر این صورت باعث خرابکاری میشود. این نژادها بسیار عالی هستند زمانی که فردی در خانه هست یا اگر میتوانید سگ را به محل کار خود ببرید.
تاب آوردن در هوای سرد
نژادهایی با پوشش بسیار کوتاه و یا وجود چربی کم در زیر پوست و بدن، مانند گریهوندها در برابر سرما آسیبپذیر هستند. سگهایی که تحمل سرمای کمی دارند، در مناطق با آب و هوای خنک باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیادهرویهای با هوای سرد باید یک ژاکت یا گرمکن داشته باشند.
تاب آوردن در هوای گرم
نژادهایی با پوشش بسیار کوتاه و یا وجود چربی کم در زیر پوست و بدن، مانند گریهوندها در برابر سرما آسیبپذیر هستند. سگهایی که تحمل سرمای کمی دارند، در مناطق با آب و هوای خنک باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیادهرویهای با هوای سرد باید یک ژاکت یا گرمکن داشته باشند.
صمیمیت
صمیمی شدن با خانواده
بعضی از نژادهای سگ معمولاً مستقلاند و رفتار دوستانهای ندارند، حتی اگر از زمان بچگی توسط یک شخص بزرگ شده باشند. دسته دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به سایر افراد بی تفاوت هستند. و برخی به تمام خانواده محبت و توجه دارند. نژاد تنها فاکتور مؤثر در میزان علاقه نیست، سگهایی که در داخل خانه با اطرافیان بزرگ شدهاند؛ احساس راحتی بیشتری با انسان میکنند و راحتتر پیوند میخورند.
صمیمی شدن با کودک
صبور بودن با کودکان، به اندازه کافی محکم و قوی برای تحمل کارهایی که کودک با او میکند مثلاً ناز کردن یا بغل به شیوهای که سگ دوست ندارد، و بیعلاقه بودن نسبت به دنبال دویدن و فریاد زدن کودکان، همه ویژگیهایی است که سگ دوستدار بچه را میسازند. شاید از اینکه چه نژادی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: بوکسورهای سرسخت، مانند Staffordshire Terriers (پیت بول) با کودکان خوب هستند. سگهای کوچک، ظریف و گازگیر بالقوه مانند چیوهوها همیشه دوستدار خانواده نیستند.
صمیمی شدن با سگها
دوستی نسبت به سگ و دوستی با انسان دو چیز کاملاً متفاوت است. بعضی از سگها ممکن است حمله کنند یا سعی کنند بر سگهای دیگر مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق انسانها باشند. سایر سگها بیشتر از جنگ، بازی میکنند. و بعضی از آنها دم تکان میدهند و میدوند. نژاد تنها عامل نیست. سگهایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خواهران و برادران و مادر خود زندگی میکردند و در زمان تولگی، وقت زیادی را با بازی با سگهای دیگر میگذراندند، به احتمال زیاد مهارتهای اجتماعی خوبی دارند.
صمیمی شدن با غریبهها
سگهای غریبهدوست، میهمانان را با تکان دادن دم و بو کردن پذیرایی میکنند. سایرین خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال ، مهم نیست چه نژادی، سگی که با افراد زیاد و گوناگون به عنوان توله سگ برخورد داشته، به عنوان یک سگ بالغ بهتر به غریبهها پاسخ خواهد داد. به یاد داشته باشید که حتی سگهای با رفتار دوستانه نیز باید با افسار در جامعه برده شوند!
نیازهای نظافتی و بهداشتی
میزان ریزش مو
اگر میخواهید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با برخی از موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. با این حال، ریزش در نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگها در تمام طول سال مو میریزند، بعضی ریزش موی فصلی دارند، برخی هر دو را انجام میدهند، و بعضی دیگر به ندرت موریزی دارند. اگر فرد حساسی هستید، باید نژادی با ریزش موی کم انتخاب کنید یا استانداردهای خود را تطبیق دهید.
سهولت اصلاح
بعضی از نژادها فقط نیاز به برس کشیدن دارند. برخی برای تمیز و سالم ماندن به استحمام منظم، کوتاه کردن مو و سایر موارد نظافتی نیاز دارند. در نظر بگیرید که آیا وقت و حوصله یک سگ را که نیاز به نظافت زیادی دارد را دارید و یا پول برای پرداخت هزینه که فرد دیگری این کار را انجام دهد.
سلامت عمومی
به دلیل شیوههای نامناسب و ضعیف پرورش، برخی از نژادها مستعد ابتلا به برخی مشکلات بهداشتی با زمینه ژنتیکی مثل دیپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگ از آن نژاد به آن بیماری مبتلا میشود. فقط به این معنی است که آنها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. اگر یک توله سگ را به فرزندی قبول میکنید، بهتر است بیماریهای ژنتیکی شایع نژادی که به آن علاقه دارید را بدانید. همچنین ممکن است بخواهید در مورد سلامت جسمی و بیماریهای بالقوه والدین و سایر وابستگان توله سگ از پناهگاه سؤال بپرسید.
استعداد چاقی
بعضی از نژادها اشتهای قلبی دارند و به راحتی وزن میگیرند. همانند انسان، اضافه وزن میتواند باعث بروز مشکلات و بیماری در سگ شود. اگر نژادی را انتخاب میکنید که مستعد چاق شدن باشد، باید رفتارهای غذایی را محدود کنید، مطمئن شوید که آنها به اندازه کافی ورزش میکنند و وعدههای غذایی روزانه آنها را اندازه گیری کنید به جای اینکه غذا را همیشه در اختیار سگتان بگذارید. اندازه: سگها در اندازههای مختلف، از کوچکترین سگ جهان، چیواوا، گرفته تا گریتدین درشت هیکل. میزان فضایی که یک سگ اشغال میکند، مهمترین عامل در تصمیمگیری برای سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است بسیار نیرومند و ترسناک به نظر برسند ، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ مناسب خود را پیدا کنید!
اندازه
سگها در اندازههای مختلف، از کوچکترین سگ جهان، چیواوا، گرفته تا گریتدین درشت هیکل. میزان فضایی که یک سگ اشغال میکند، مهمترین عامل در تصمیمگیری برای سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است بسیار نیرومند و ترسناک به نظر برسند ، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ مناسب خود را پیدا کنید!
نیازهای فیزیکی
سطح انرژی
سگهای پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام یک کار سگگونه مانند بازیابی برای شکارچیان یا گلهداری احشام تربیت شدهاند، آنها از توانایی لازم برای فعالیت در یک روز کاری کامل برخوردارند. آنها به مقدار قابل توجهی ورزش و تحریک ذهنی نیاز دارند و به احتمال زیاد وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و تحقیق در مورد مناظر و بوهای جدید میکنند. سگهای کمانرژی معادل سگ یک فرد تنبل هستند که محتوای آنها برای چرت زدن در روز است. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا سگی پرانرژی و چابک را نیرودهنده میبینید یا آزاردهنده.
نیرومندی
یک سگ قوی ممکن است انرژی بالایی داشته باشد یا نداشته باشد، اما تمام کارها را با قدرت انجام میدهند. آنها به افسار فشار میآورند و آن را میکشند (تا زمانی که به آنها آموزش ندهید که این کار را نکنند)، سعی میکنند موانع را از بین ببرند و حتی با لقمههای بزرگ غذا میخورند و مینوشند. این دینامها برای یادگیری خوشاخلاقی نیاز به آموزش فراوان دارند و ممکن است بهترین انتخاب برای خانهای با کودکان یا کسی که پیر یا ضعیف است نباشند. از طرف دیگر، یک سگ با قدرت کم، رویکرد فروتنانهتری نسبت به زندگی دارد.
نیاز به فعالیت
بعضی از نژادها با یک پیادهروی عصرگاهی آهسته در اطراف خانه راضی و خشنود هستند. برخی دیگر به ورزش روزانه و شدید احتیاج دارند، به ویژه نژادهایی که در اصل برای کارهای بدنی مانند گلهداری یا شکار، پرورش داده شدهاند. بدون ورزش کافی، این نژادها ممکن است دچار اضافه وزن شوند و انرژی فروخورده خود را به روشهایی که دوست ندارید مانند پارس، جویدن و کندن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افرادی که فعالیت خارج از منزل دارند، افراد فعال و یا کسانی که علاقهمند به آموزش سگ خود هستند، برای رقابت در یک مسابقه ورزشی مانند چابکی مناسب هستند. اگر میخواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، میتوانید اسباببازیها را که باعث تحرک آنها میشود امتحان کنید!
بازیگوشی
بعضی از سگها، تولهسگهای همیشگی هستند – همیشه برای بازی التماس میکنند – در حالی که سایرین جدیتر و آرام هستند. اگرچه یک تولهسگ که عاشق بازی است، دوستداشتنی به نظر میرسد، اما توجه داشته باشید که روزانه چقدر بازی میخواهید انجام دهید و آیا بچه یا سگ دیگری دارید که بتواند به عنوان همبازی برای سگ شما باشد.
آموزش پذیری
سهولت آموزش
برخی سگها در ایجاد ارتباط بین یک فرمان (مانند کلمه "نشستن")، یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (گرفتن بازخورد) مهارت بیشتری دارند و سریع یاد میگیرند. سگهای دیگر در طول آموزش به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما این نگرش را دارند که "چه چیزی در یادگیری برای من وجود دارد؟"، پس شما نیاز دارید تا از پاداش استفاده کنید و با سگ خود بازی کنید، برای یاد دادن چیزی که میخواهید و با درخواستهای شما مطابقت دارد.
هوش
سگهایی که برای مشاغلی که نیاز به تصمیمگیری، هوش و تمرکز دارند، مانند نگهبانی از گله؛ پرورش مییابند، باید مغز خود را تمرین دهند، همانگونه که سگهایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده میشوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر تحریک ذهنی لازم را نداشته باشند، خودشان را مشغول میکنند؛ معمولاً با کارهایی که شما دوست ندارید، مانند حفاری و جویدن. آموزش اطاعت و اسباببازیهای تعاملی سگ، روشهای خوبی برای درگیر کردن ذهن سگ هستند، مانند ورزش و تمرین سگ از جمله چابکی و جستجو و نجات.
گاز گرفتن
در اکثر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای Retriever در همه سنین شایع است، دهان به معنی تمایل به گاز گرفتن، جویدن و بازی گزیدن است (یک گزش نرم و کاملاً بدون درد که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود). سگهای دهان به احتمال زیاد از دهان خود برای نگه داشتن یا محافظت کردن اعضای خانواده انسانی خود استفاده میکنند و آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که خوب است که اسباببازیهای جویدنی را بخورند، اما در مورد انسانها اینگونه نیست. نژادهای دهانی واقعاً از آوردن وسیلهای لذت میبرند، همانند جویدن یک اسباببازی که با مواد غذایی و درمانی پر شده است.
تمایل به دنبال کردن
سگهایی که برای شکار پرورش یافتهاند، مانند Terriers، تمایل ذاتی به تعقیب – و گاهی اوقات کشتن – حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که تکان بخورد، مانند گربهها، سنجابها، و شاید حتی ماشینها، میتوانند آن غریزه را تحریک کنند. سگهایی که دوست دارند تعقیب کنند، در بیرون از منزل باید افسار شوند یا در محوطه حصار نگه داشته شوند و در حیاط خود به حصار امن و بلندی احتیاج دارید. این نژادها به طور کلی برای خانههایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه، همستر و سگهای کوچکتر که میتوانند مثل طعمه باشند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار میگرفتند، به تعقیب نمیپردازند، اما احتمالاً به سختی میتوانید توجه آنها را جلب کنید وقتی پرندههایی کنار آنها در حال پرواز هستند.
جستجو گری
برخی نژادها از نژادهای دیگر دارای روحیه آزادتر هستند. سگهای شمال اروپا مانند هاسکیهای سیبری برای مسافت طولانی پرورش داده شدهاند و اگر فرصتی پیش بیاید، به دنبال هر چیزی که توجه آنها را جلب کند، میروند. و بسیاری از سگهای شکاری از بینی خود پیروی میکنند – یا حتی خرگوشی که فقط از آن مسیر عبور کرده است – حتی اگر این به معنای پشت سر گذاشتن شما باشد.
طول عمر
12-15 سال
وزن
18-30 كيلوگرم
اندازه
40-50 سانتيمتر
گروه نژادی
كاري
تاريخچه
کارشناسان اظهار داشتهاند که چاوچاو یکی از قدیمیترین نژادهای سگ است و تستهای ژنتیک این ادعا را تأیید کردهاند. باور بر این است که اجداد این نژاد در ابتدا در چین و مغولستان بودهاند، بهتدریج بهطرف جنوب و قبایل نومادیک در مغولستان رفتهاند. نقاشیهای باستانی حاکی از آن است که در حدود 206 قبل از میلاد این نژاد وجود داشته است. گفته میشود یکی از پادشاهان چینی 2500 جفت چاوچاو داشته و از آنها به عنوان سگ شکاری استفاده میکرده است. علاوه بر شکار، این سگها در نگهبانی از خزانه و داراییها کمک میکردند. استفاده از مو برای درست کردن و زینت دادن لباس و استفاده از گوشت آنها به عنوان یک خوراک لذیذ، موارد دیگری از سودرسانیهای چاوچاوها به پادشاه چین بوده است. در چین این نژاد با نامهای مختلفی شناخته میشود. از جمله سگ زبان سیاه، سگ گرگی، سگ خرسی و سگ کانتون. تاجران انگلیسی در اواخر قرن 18 در محمولهی خود وسایل مختلفی داشتند. سگهای خرسی شکل هم در بین محموله و بار آنها برای تجارت وجود داشت. این تاجران به تمام این خرت و پرتها چاوچاو میگفتند. از آن زمان این نژاد به این اسم معروف شد. در سال 1781 نامی از چاوچاو در یک کتاب انگلیسی برده شد. حدود یک قرن بعد ملکه ویکتوریا که عاشق سگها بود، توجهاش به نژاد چاوچاو جلب شد و از آن زمان به بعد محبوبیت این نژاد دو چندان شد. در دههی 1920 چاوچاو در بین حیوانات خانگی تمام افراد معروف نفوذ کرده بود و حتی پایش به کاخ سفید هم باز شد. امروز چاوچاو رتبه 64 را بین 155 نژاد ثبت شده در AKC از نظر محبوبیت دارد.
ويژگيها
ظاهری: چاوچاوها میتوانند دو نوع پوشش داشته باشند؛ زبر و صاف. پوشش نوع زبر همان چیزی است که اغلب مردم دیدهاند، ضخیم و پرپشت است و موها از بدن فاصله میگیرند. در زیر پوشش سطحی، یک پوشش زیرین نرم، ضخیم و پشمی وجود دارد. موها اطراف گردن بلندتر هستند و تشکیل یک یقه و یا یال را میدهند. دم هم که روی پشت سگ خوابیده، پر از مو است. نوع پوشش نرم چاوچاو یک پوشش سطحی متراکم و نرم دارد که هیچ یقهای دور گردن یا موی پرمانندی در پاها مشهود نیست. در هر دو نوع پوشش، پنج رنگ داریم؛ قرمز، سیاه، آبی، دارچینی و کرمی. این رنگها ممکن است یک دست باشند و یا سایه روشنهایی در ناحیه یال و دم دیده شود. اما مهمترین نکته در مورد ظاهر این نژاد که به یاد میماند، زبان آنهاست؛ زبانی به رنگ آبی تیره. افسانهای در این مورد بیان میشود که هنگامی که آسمان رنگ شده، چاوچاو رنگهای اضافی را لیسیده و بههمین علت زبانی آبی دارد. پاهای بلند و برافراشته، گام برداشتنی پرغرور و بااقتداری را به ارمغان آورده است. سری بزرگ و چشمهایی تو رفته دارد. بهدلیل گودی چشم و موهای زیاد ممکن است اطراف را خوب نبیند، پس سعی کنید از روبهرو به او نزدیک شوید.
اخلاقی: چاوچاو ترکیبی از نجابت شیر، لودگی پاندا، ظاهر یک بچه خرس، ظرافت و استقلال گربه و وفاداری یک سگ است. چاوچاو همچنین باوقار و کمی منزوی است. این نژاد به اینکه در آغوش گرفته و فشرده شود، خيلي علاقه ندارد؛ اما یک سگ آرام و مطمئن برای انسان مورد علاقهی خود است. چاوچاو سگی است که با غریبهها ارتباط خوبی برقرار نمیکند. ولی علیرغم اخمو بودن در برابر آنها، اگر فرد غریبهای توسط یکی از اعضای خانه معرفی شود، چاوچاو تهاجمی برخورد نخواهد کرد و اجازه خواهد داد که حتی فرد غریبه او را لمس کند. اگر از تولگی چاوچاو را با افراد مختلف آشنا کنید، تأثیر زیادی خواهد داشت و هنگام بزرگسالی با متانت و ملایمت بیشتری با غریبهها برخورد خواهد کرد.
تواناییها: چاوچاو ظاهری اخمو و کمی ترسناک دارد؛ و همین علت برای ترساندن دزدها بهخودی خود کافی است. سگی است که اگر با فردی اخت شود با صداقت و وظیفهشناسی کاملاً مراقب انسان مورد علاقهی خود است. اگر فرد غریبهای قصد حمله و یا آزار صاحب سگ را داشته باشد، چاوچاو بهشدت حالتی تهاجمی پیدا خواهد کرد و آرام نخواهد نشست. سگی که به فضای آپارتمانی عادت میکند و توانایی شکار و نگهبانی خوبی هم دارد. چاوچاو دوندهی خوبی نیست ولی یک همراه عالی برای پیادهروی روزانه است.
ارتباط با کودکان و سایر حیوانات: اگر با کودکان بزرگ شوند، به خوبی با آنها کنار میآیند؛ ولی نژادی نیست که آزار و اذیت را از سوی کودکان تحمل کند. آنها یک انتخاب مناسب برای خانوادههایی هستند که فرزند بزرگی دارند و متوجه میشود که چگونه با چاوچاو رفتار کند. مانند دیگر سگها هیچگاه چاوچاو را با فرزند کوچک خود تنها نگذارید و همواره مراقبت تعامل آنها با یکدیگر باشید. همینطور باید به کودک خود، نحوهی رفتار درست با سگ را بیاموزید. این سگها رابطهی خوبی با گربهها و سگهای دیگر دارند بهخصوص زمانی که از تولگی با هم باشند. اما به هر حال توجه داشته باشید که ممکن است با سگ همجنسیت خود به مشکل بخورد، در حالی که با سگ جنس مخالف رفتار بهتری خواهد داشت.
مراقبت و نگهداري
تغذیه: مقدار توصیه شده غذای روزانه برای چاوچاو بین 2 تا 3 پیمانه غذای سگ باکیفیت است که به دو وعده تقسیم شده باشد. توجه داشته باشید که مقدار غذا با سن، وزن، ساختار بدنی و میزان فعالیت رابطه دارد و نمیتوان برای همهی سگها یک نسخهی یکسان پیچید. سگ خود را با اندازهگیری میزان غذا و فعالیت خوشفرم نگه دارید. هرچه غذای باکیفیتتری به سگ خود بدهید، مواد مغذی بیشتری دریافت میکند و دیرتر گرسنه میشود.
محل نگهداری: چاوچاو میتواند با انواع متفاوت خانهها سازگار شود؛ از قصر گرفته تا آپارتمان. اما در هر صورت آنها باید داخل خانه با انسانها زندگی کنند و سگی نیستند که در دائماً در حیاط خانه نگه داشته شوند. این نژاد نسبت به گرما خیلی حساس است و حتماً باید او را در هوای گرم داخل خانه نگه دارید و بیرون نبرید. مثل هر سگ دیگری، چاوچاو به ورزش روزانه نیاز دارد تا خوشحال و سالم باشد؛ ولی این مقدار برای چاوچاو خیلی زیاد نیست و فعالیت 15 دقیقهای کفایت میکند. اگر چاوچاو را به حیاط یا فضای بیرون میبرید، حتماً در محلی محافظت شده باشد تا غریبهها به او نزدیک نشوند و یا خود سگ در صورت نبود شما به جای دیگری نرود. چاوچاو به آموزش نیاز دارد و باید او را از تولگی آموزش دهید، او میتواند خیلی چیزها را یاد بگیرد. یکی از بهترینها راهها آموزش زبانی است. یکی از مهمترین آموزشها نجویدن وسایل خانه است. هیچگاه سگ خود را نزنید، این موضوع در مورد چاوچاو اهمیت بیشتری هم دارد؛ تنبیه چاوچاو بهصورت فیزیکی میتواند اثرات مخربی به بار داشته باشد.
نظافت: پوشش چاوچاو خود را هفتهای سه بار برس بکشید تا موهایش در شرایط خوبی باقی بمانند و موهای سست و مرده از روی پوست حذف شوند تا در خانه نریزند. چاوچاو بهصورت فصلی موریزی بهشدت زیادی دارد و در این مواقع باید زمان بیشتری را برای نظافت و برس موها صرف کنید. حتماً موهای چاوچاو خود را کمی نمدار کنید و هیچگاه سعی بر برس یا شانه کشیدن موهای خشک نداشته باشید. اگر بهطور مداوم پوشش چاوچاو را نظافت کنید، هیچ بوی بد سگ مانندی شما را آزرده نخواهد کرد. ماهی یکبار سگ خود را به حمام ببرید. اگر چاوچاو شما زیاد بیرون میرود و خیلی زود کثیف میشود، این دورهی یک ماهه را کوتاهتر کنید. هفتهای دو الی سه بار دندانهای سگ را مسواک بزنید، اگرچه مسواک روزانه بهتر است. ناخنها را هر موقع که نیاز شد، کوتاه کنید؛ معمولاً این اتفاق یک یا دو بار در ماه رخ میدهد. سگ خود را از تولگی به برس کشیدن و سایر موارد عادت دهید و این کارها را برایش لذتبخش کنید (مثلاً با دادن جایزه) تا وقتی به بلوغ میرسد و بزرگ میشود، عادت کرده باشد و با شما همکاری کند؛ در غیر این صورت هنگام نظافت سگ به مشکل برخواهید خورد. زمانی که نظافت سگ خود مشغول هستید، پوستش را برای عاری بودن از هر نوع عفونت، قرمز و یا مشکل دیگر بررسی کنید. با بررسی هفتگی شما میتوانید مشکلات پیش آمده برای سلامتی سگ را خیلی زود متوجه شوید و برای حل آن چارهای بیندیشید.
بيماريها
- آنتروپیون (برگشت پلک به داخل)
- Hip dysplasia
نکات مثبت
- سگهایی با فعالیت کم
- فقط سالی دو بار مو میریزند.
- نژادی باوفا که سگ گارد خوبی میشود.
نکات منفی
- نیاز به نظافت مداوم دارد.
- مستعد تعدادی از بیماریهاست.
- اگر که بهخوبی آموزش ندیده باشند، میتوانند سرخود، خشن و تهاجمی باشند.
منابع
Pethc.ir
dogtime.com
Thesprucepets.com