هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
نژاد شناسی، سگ
داشهوند (Dachshund)
۱۱
مهر
مهر
داشهوندها سگ‌های شکارچی هستند که برای شکار گورکن‌ها و حیوانات دیگری که تونل حفر می‌کنند، مانند خرگوش و روباه استفاده می‌شدند. شکارچیان همچنین از گروه‌های داشهوند برای شکار گرازهای وحشی بهره می‌بردند. تطبیق‌پذیری این نژاد، آنها را تبدیل به یک همدم عالی برای اعضای خانواده هم کرده است. اما اجازه ندهید که این سگ‌ها شما رو گول بزنند. داشهوند به‌قدری سفت و محکم است که می‌تواند بدون هیچ مشکلی یک گورکن را بگیرد. Dachs به‌معنای زمین‌کن، hund به‌معنای سگ. با این وجود ممکن است که شما او را با یکی از لقب‌هایش بشناسید، از همه معروف‌تر سگ سوسیسی. اگر به دنبال یک سگ کوچک می‌گردید که شما را سرحال نگه دارد و از محبت سیراب کند، داشهوند نژاد مناسبی برای شماست.
سازگاری
سازگاری با زندگی آپارتمانی
: برخلاف تصور عمومی، اندازه کوچک لزوماً یک سگ آپارتمانی نمی‌سازد. تعداد زیادی سگ با جثه کوچک هستند که برای زندگی در آپارتمان بسیار پرانرژی و سرحال‌اند. ساکت بودن، کم انرژی بودن، در محیط داخلی نسبتاً آرام و ادب با ساکنان دیگر همه از ویژگی‌های خوب یک سگ آپارتمانی است. می‌توانید یک جعبه عالی برای سگ خود پیدا کنید تا فضای شخصی بیشتری در آپارتمان شما داشته باشد.
مناسب برای تازه‌کارها
بعضی از سگ‌ها از سایرین راحت‌ترند. آنها بهتر آموزش می‌بینند و بسیار راحت هستند. آنها همچنین به اندازه کافی انعطاف پذیر هستند تا بتوانند از اشتباهات یا ناسازگاری‌های شما بازگردند و مشکلی به وجود نیاورند. نگه‌داری برای اولین بار از سگ‌هایی که حساسیت، تفکر مستقل یا قاطعانه دارند؛ بسیار دشوار است. اگر در هنگام انتخاب سگ جدید خود، تجربه‌های مالکیت خود را در نظر بگیرید، بهترین نتیجه را خواهید گرفت.
میزان حساسیت
برخی از سگ‌ها یک مواخذه شدید را هم تحمل می‌کنند، در حالی که برخی دیگر حتی یک نگاه بد را به دل می‌گیرند. سگ‌های با حساسیت کم که به آنها "آسان گیر"، "بردبار"، "انعطاف پذیر" و حتی "پوست کلفت" نیز گفته می‌شود، بهتر می‌توانند از عهده یک خانه پر سر و صدا، آشفته، صاحب پر سر و صداتر یا با ادعای بیشتر و یک روال متناقض یا متغیر برآیند. آیا بچه های کوچکی دارید ، مهمانی های شام زیادی برگزار می کنید ، در یک گاراژ بازی می کنید یا زندگی پر سر و صدایی را سپری می کنید؟ با یک سگ کم حساس بروید.
تحمل تنهایی
بعضی از نژادها پیوند بسیار نزدیکی با خانواده خود برقرار می‌کنند و در صورت تنها گذاشته شدن، بیشتر مستعد نگرانی و حتی وحشت هستند. یک سگ مضطرب می‌تواند بسیار مخرب باشد. پارس کردن، ناله کردن، جویدن و در غیر این صورت باعث خراب‌کاری می‌شود. این نژادها بسیار عالی هستند زمانی که فردی در خانه هست یا اگر می‌توانید سگ را به محل کار خود ببرید.
تاب آوردن در هوای سرد
نژادهایی با پوشش بسیار کوتاه و یا وجود چربی کم در زیر پوست و بدن، مانند گری‌هوندها در برابر سرما آسیب‌پذیر هستند. سگ‌هایی که تحمل سرمای کمی دارند، در مناطق با آب و هوای خنک باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده‌روی‌های با هوای سرد باید یک ژاکت یا گرم‌کن داشته باشند.
تاب آوردن در هوای گرم
نژادهایی با پوشش بسیار کوتاه و یا وجود چربی کم در زیر پوست و بدن، مانند گری‌هوندها در برابر سرما آسیب‌پذیر هستند. سگ‌هایی که تحمل سرمای کمی دارند، در مناطق با آب و هوای خنک باید داخل خانه زندگی کنند و برای پیاده‌روی‌های با هوای سرد باید یک ژاکت یا گرم‌کن داشته باشند.
صمیمیت
صمیمی شدن با خانواده
بعضی از نژادهای سگ معمولاً مستقل‌اند و رفتار دوستانه‌ای ندارند، حتی اگر از زمان بچگی توسط یک شخص بزرگ شده باشند. دسته دیگر با یک شخص پیوند نزدیکی دارند و نسبت به سایر افراد بی تفاوت هستند. و برخی به تمام خانواده محبت و توجه دارند. نژاد تنها فاکتور مؤثر در میزان علاقه نیست، سگ‌هایی که در داخل خانه با اطرافیان بزرگ شده‌اند؛ احساس راحتی بیشتری با انسان می‌کنند و راحت‌تر پیوند می‌خورند.
صمیمی شدن با کودک
صبور بودن با کودکان، به اندازه کافی محکم و قوی برای تحمل کارهایی که کودک با او می‌کند مثلاً ناز کردن یا بغل به شیوه‌ای که سگ دوست ندارد، و بی‌علاقه بودن نسبت به دنبال دویدن و فریاد زدن کودکان، همه ویژگی‌هایی است که سگ دوستدار بچه را می‌سازند. شاید از اینکه چه نژادی در آن لیست قرار دارد شگفت زده شوید: بوکسورهای سرسخت، مانند Staffordshire Terriers (پیت بول) با کودکان خوب هستند. سگ‌های کوچک، ظریف و گازگیر بالقوه مانند چیوهوها همیشه دوستدار خانواده نیستند.
صمیمی شدن با سگ‌ها
دوستی نسبت به سگ و دوستی با انسان دو چیز کاملاً متفاوت است. بعضی از سگ‌ها ممکن است حمله کنند یا سعی کنند بر سگ‌های دیگر مسلط شوند، حتی اگر آنها عاشق انسان‌ها باشند. سایر سگ‌ها بیشتر از جنگ، بازی می‌کنند. و بعضی از آنها دم تکان می‌دهند و می‌دوند. نژاد تنها عامل نیست. سگ‌هایی که حداقل تا سن شش تا هشت هفتگی با خواهران و برادران و مادر خود زندگی می‌کردند و در زمان تولگی، وقت زیادی را با بازی با سگ‌های دیگر می‌گذراندند، به احتمال زیاد مهارت‌های اجتماعی خوبی دارند.
صمیمی شدن با غریبه‌ها
سگ‌های غریبه‌دوست، میهمانان را با تکان دادن دم و بو کردن پذیرایی می‌کنند. سایرین خجالتی، بی تفاوت یا حتی پرخاشگر هستند. با این حال ، مهم نیست چه نژادی، سگی که با افراد زیاد و گوناگون به عنوان توله سگ برخورد داشته، به عنوان یک سگ بالغ بهتر به غریبه‌ها پاسخ خواهد داد. به یاد داشته باشید که حتی سگ‌های با رفتار دوستانه نیز باید با افسار در جامعه برده شوند!
نیازهای نظافتی و بهداشتی
میزان ریزش مو
اگر می‌خواهید خانه خود را با یک سگ به اشتراک بگذارید، باید با برخی از موهای سگ روی لباس و خانه خود کنار بیایید. با این حال، ریزش در نژادها بسیار متفاوت است. بعضی از سگ‌ها در تمام طول سال مو می‌ریزند، بعضی ریزش موی فصلی دارند، برخی هر دو را انجام می‌دهند، و بعضی دیگر به ندرت موریزی دارند. اگر فرد حساسی هستید، باید نژادی با ریزش موی کم انتخاب کنید یا استانداردهای خود را تطبیق دهید.
لیس زدن
سگ‌هایی که آب دهان زیادی ترشح می‌کنند و می‌ریزند، ممکن است لباس شما را با بزاق خود بپوشانند و لکه‌های بزرگ و خیس روی لباس شما برجا بماند، هنگامی که برای سلام‌کردن به طرفتان می‌آیند. اگر نسبت به این موضوع خون‌سرد هستید؛ مشکلی نیست، اما اگر شما یک فرد حساس و تمیز باشید، ممکن است بخواهید سگی را انتخاب کنید که کمتر ترشح بزاق و آب دهان دارد.
سهولت اصلاح
بعضی از نژادها فقط نیاز به برس کشیدن دارند. برخی برای تمیز و سالم ماندن به استحمام منظم، کوتاه کردن مو و سایر موارد نظافتی نیاز دارند. در نظر بگیرید که آیا وقت و حوصله یک سگ را که نیاز به نظافت زیادی دارد را دارید و یا پول برای پرداخت هزینه که فرد دیگری این کار را انجام دهد.
سلامت عمومی
به دلیل شیوه‌های نامناسب و ضعیف پرورش، برخی از نژادها مستعد ابتلا به برخی مشکلات بهداشتی با زمینه ژنتیکی مثل دیپلازی مفصل ران هستند. این بدان معنا نیست که هر سگ از آن نژاد به آن بیماری مبتلا می‌شود. فقط به این معنی است که آنها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. اگر یک توله سگ را به فرزندی قبول می‌کنید، بهتر است بیماری‌های ژنتیکی شایع نژادی که به آن علاقه دارید را بدانید. همچنین ممکن است بخواهید در مورد سلامت جسمی و بیماری‌های بالقوه والدین و سایر وابستگان توله سگ از پناهگاه سؤال بپرسید.
استعداد چاقی
بعضی از نژادها اشتهای قلبی دارند و به راحتی وزن می‌گیرند. همانند انسان، اضافه وزن می‌تواند باعث بروز مشکلات و بیماری در سگ شود. اگر نژادی را انتخاب می‌کنید که مستعد چاق شدن باشد، باید رفتارهای غذایی را محدود کنید، مطمئن شوید که آنها به اندازه کافی ورزش می‌کنند و وعده‌های غذایی روزانه آنها را اندازه گیری کنید به جای اینکه غذا را همیشه در اختیار سگتان بگذارید. اندازه: سگ‌ها در اندازه‌های مختلف، از کوچکترین سگ جهان، چیواوا، گرفته تا گریت‌دین درشت هیکل. میزان فضایی که یک سگ اشغال می‌کند، مهم‌ترین عامل در تصمیم‌گیری برای سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است بسیار نیرومند و ترسناک به نظر برسند ، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ مناسب خود را پیدا کنید!
اندازه
سگ‌ها در اندازه‌های مختلف، از کوچکترین سگ جهان، چیواوا، گرفته تا گریت‌دین درشت هیکل. میزان فضایی که یک سگ اشغال می‌کند، مهم‌ترین عامل در تصمیم‌گیری برای سازگاری آنها با شما و فضای زندگی شما است. نژادهای بزرگ سگ ممکن است بسیار نیرومند و ترسناک به نظر برسند ، اما برخی از آنها فوق العاده شیرین هستند! نگاهی بیندازید و سگ مناسب خود را پیدا کنید!
نیازهای فیزیکی
سطح انرژی
سگ‌های پرانرژی همیشه آماده و منتظر عمل هستند. در اصل برای انجام یک کار سگ‌گونه مانند بازیابی برای شکارچیان یا گله‌داری احشام تربیت شده‌اند، آنها از توانایی لازم برای فعالیت در یک روز کاری کامل برخوردارند. آنها به مقدار قابل توجهی ورزش و تحریک ذهنی نیاز دارند و به احتمال زیاد وقت خود را صرف پریدن، بازی کردن و تحقیق در مورد مناظر و بوهای جدید می‌کنند. سگ‌های کم‌انرژی معادل سگ یک فرد تنبل هستند که محتوای آنها برای چرت زدن در روز است. هنگام انتخاب یک نژاد، سطح فعالیت و شیوه زندگی خود را در نظر بگیرید و به این فکر کنید که آیا سگی پرانرژی و چابک را نیرودهنده می‌بینید یا آزاردهنده.
نیرومندی
یک سگ قوی ممکن است انرژی بالایی داشته باشد یا نداشته باشد، اما تمام کارها را با قدرت انجام می‌دهند. آنها به افسار فشار می‌آورند و آن را می‌کشند (تا زمانی که به آنها آموزش ندهید که این کار را نکنند)، سعی می‌کنند موانع را از بین ببرند و حتی با لقمه‌های بزرگ غذا می‌خورند و می‌نوشند. این دینام‌ها برای یادگیری خوش‌اخلاقی نیاز به آموزش فراوان دارند و ممکن است بهترین انتخاب برای خانه‌ای با کودکان یا کسی که پیر یا ضعیف است نباشند. از طرف دیگر، یک سگ با قدرت کم، رویکرد فروتنانه‌تری نسبت به زندگی دارد.
نیاز به فعالیت
بعضی از نژادها با یک پیاده‌روی عصرگاهی آهسته در اطراف خانه راضی و خشنود هستند. برخی دیگر به ورزش روزانه و شدید احتیاج دارند، به ویژه نژادهایی که در اصل برای کارهای بدنی مانند گله‌داری یا شکار، پرورش داده شده‌اند. بدون ورزش کافی، این نژادها ممکن است دچار اضافه وزن شوند و انرژی فروخورده خود را به روش‌هایی که دوست ندارید مانند پارس، جویدن و کندن، تخلیه کنند. نژادهایی که به ورزش زیادی احتیاج دارند، برای افرادی که فعالیت خارج از منزل دارند، افراد فعال و یا کسانی که علاقه‌مند به آموزش سگ خود هستند، برای رقابت در یک مسابقه ورزشی مانند چابکی مناسب هستند. اگر می‌خواهید سگ پرانرژی خود را خسته کنید، می‌توانید اسباب‌بازی‌ها را که باعث تحرک آنها می‌شود امتحان کنید!
بازیگوشی
بعضی از سگ‌ها، توله‌سگ‌های همیشگی هستند – همیشه برای بازی التماس می‌کنند – در حالی که سایرین جدی‌تر و آرام هستند. اگرچه یک توله‌سگ که عاشق بازی است، دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد، اما توجه داشته باشید که روزانه چقدر بازی می‌خواهید انجام دهید و آیا بچه یا سگ دیگری دارید که بتواند به عنوان همبازی برای سگ شما باشد.
آموزش پذیری
سهولت آموزش
برخی سگ‌ها در ایجاد ارتباط بین یک فرمان (مانند کلمه "نشستن")، یک عمل (نشستن) و یک نتیجه (گرفتن بازخورد) مهارت بیشتری دارند و سریع یاد می‌گیرند. سگ‌های دیگر در طول آموزش به زمان، صبر و تکرار بیشتری نیاز دارند. بسیاری از نژادها باهوش هستند اما این نگرش را دارند که "چه چیزی در یادگیری برای من وجود دارد؟"، پس شما نیاز دارید تا از پاداش استفاده کنید و با سگ خود بازی کنید، برای یاد دادن چیزی که می‌خواهید و با درخواست‌های شما مطابقت دارد.
هوش
سگ‌هایی که برای مشاغلی که نیاز به تصمیم‌گیری، هوش و تمرکز دارند، مانند نگهبانی از گله؛ پرورش می‌یابند، باید مغز خود را تمرین دهند، همانگونه که سگ‌هایی که برای دویدن در طول روز پرورش داده می‌شوند، باید بدن خود را تمرین دهند. اگر تحریک ذهنی لازم را نداشته باشند، خودشان را مشغول می‌کنند؛ معمولاً با کارهایی که شما دوست ندارید، مانند حفاری و جویدن. آموزش اطاعت و اسباب‌بازی‌های تعاملی سگ، روش‌های خوبی برای درگیر کردن ذهن سگ هستند، مانند ورزش و تمرین سگ از جمله چابکی و جستجو و نجات.
گاز گرفتن
در اکثر نژادها در دوران تولگی و در نژادهای Retriever در همه سنین شایع است، دهان به معنی تمایل به گاز گرفتن، جویدن و بازی گزیدن است (یک گزش نرم و کاملاً بدون درد که باعث سوراخ شدن پوست نمی شود). سگ‌های دهان به احتمال زیاد از دهان خود برای نگه داشتن یا محافظت کردن اعضای خانواده انسانی خود استفاده می‌کنند و آنها نیاز به آموزش دارند تا یاد بگیرند که خوب است که اسباب‌بازی‌های جویدنی را بخورند، اما در مورد انسان‌ها اینگونه نیست. نژادهای دهانی واقعاً از آوردن وسیله‌ای لذت می‌برند، همانند جویدن یک اسباب‌بازی که با مواد غذایی و درمانی پر شده است.
تمایل به دنبال کردن
سگ‌هایی که برای شکار پرورش یافته‌اند، مانند Terriers، تمایل ذاتی به تعقیب – و گاهی اوقات کشتن – حیوانات دیگر دارند. هر چیزی که تکان بخورد، مانند گربه‌ها، سنجاب‌ها، و شاید حتی ماشین‌ها، می‌توانند آن غریزه را تحریک کنند. سگ‌هایی که دوست دارند تعقیب کنند، در بیرون از منزل باید افسار شوند یا در محوطه حصار نگه داشته شوند و در حیاط خود به حصار امن و بلندی احتیاج دارید. این نژادها به طور کلی برای خانه‌هایی با حیوانات خانگی کوچکتر مانند گربه، همستر و سگ‌های کوچکتر که می‌توانند مثل طعمه باشند مناسب نیستند. از طرف دیگر نژادهایی که در ابتدا برای شکار پرندگان مورد استفاده قرار می‌گرفتند، به تعقیب نمی‌پردازند، اما احتمالاً به سختی می‌توانید توجه آنها را جلب کنید وقتی پرنده‌هایی کنار آنها در حال پرواز هستند.
پارس کردن (تولید صدا)
بعضی از نژادها بیشتر از نژادهای دیگر سر و صدا می‌کنند. هنگام انتخاب نژاد، به این فکر کنید که سگ چقدر پارس می‌کند یا زوزه می‌کشد. اگر به فکر سگ شکاری هستید، آیا زوزه‌های معروف آنها را موسیقی می‌دانید یا جنون‌آمیز؟ اگر به فکر یک سگ نگهبان هستید، آیا شهری مملو از غریبه‌های مشکوک توله سگ شما را در حالت آماده‌باش دائمی قرار می‌دهد؟ آیا حیات وحش اطراف سگ شما را به معنای واقعی وحشی خواهد کرد؟ آیا شما در خانه‌هایی با محدودیت صدا زندگی می‌کنید؟ آیا همسایه دارید؟ در این صورت ممکن است بخواهید سگ ساکت‌تری انتخاب کنید.
جستجو گری
برخی نژادها از نژادهای دیگر دارای روحیه آزادتر هستند. سگ‌های شمال اروپا مانند هاسکی‌های سیبری برای مسافت طولانی پرورش داده شده‌اند و اگر فرصتی پیش بیاید، به دنبال هر چیزی که توجه آنها را جلب کند، می‌روند. و بسیاری از سگ‌های شکاری از بینی خود پیروی می‌کنند – یا حتی خرگوشی که فقط از آن مسیر عبور کرده است – حتی اگر این به معنای پشت سر گذاشتن شما باشد.
طول عمر
12-15 سال
وزن
7-14 كيلوگرم
اندازه
20-25 سانتي‌متر
گروه نژادی
تازي
تاريخچه
داشهوندها که تلفظ درست نام آنها داکس‌هوند است، در آلمان به‌وجود آمده‌اند. جایی که آنها را به عنوان سگ گورکن می‌شناسند. تصاویر داشهوندها از قرن 15 و اسنادی که به سگ زمینی و یا گیرنده‌ی گورکن اشاره داشته از قرن 16 میلادی به جا مانده است. این نژاد همچنین برای شکار خرگوش، گراز و آهو هم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در آن زمان داشهوندها در اندازه‌های متفاوتی دیده می‌شدند و برهمین اساس در شکارهای مختلف به‌کار برده می‌شدند. بدیهی است که کوچک‌ترها برای شکار حیوانات کوچك‌تر چون خرگوش، و بزرگ‌ترها برای شکار حیواناتی چون گراز و گوزن. این نژاد طی سال‌ها در قرن 18 و 19 توسط جنگل‌بانان آلمانی خالص شده است. آنها نژادی شجاع می‌خواستند که حتی درون تونل‌های زیر زمینی برود و با گورکن‌ها تا سر حد مرگ مبارزه کند. در اوایل قرن 19 به بعد در انگلیس این نژاد بیشتر به‌عنوان سگ خانگی پرورش داده می‌شد تا یک سگ شکارچی. در سال‌های جنگ‌های جهانی اول و دوم، به‌خاطر اصلیت آلمانی این نژاد، محبوبیت آن به‌شدت در ایالات متحده کاهش یافت. در دهه 1950 این نژاد به‌مرور محبوبیت خود را بازیافت و امروزه در جایگاه ششم بین 155 نژاد ثبت شده در AKC دارد و به‌عنوان تنها نژاد شکارچی رو و زیر زمین است.
ويژگي‌ها
ظاهری: داشهوندها در سه نوع مختلف دیده می‌شوند. موکوتاه یا همان پوشش صاف، مو بلند و موی سیمی. داشهوندهای موکوتاه، دارای پوششی کوتاه و براق هستند. موبلندها موهای نرم و کمی فر خورده دارند. موسیمی‌ها دارای پوشش کوتاه، ضخیم، زبر و سیم‌مانند هستند. ابروها و سبیلی پرپشت دارند. رنگ‌های اصلی و معمول در پوشش داشهوندها قرمز، کرم، سیاه و برنزی، سیاه و کرم، شکلاتی و برنزی، آبی و برنزی، و حنایی و برنزی هستند. پوشش آنها می‌تواند طرح‌های مختلفی هم داشته باشد از جمله خال‌خالی، راه‌راه، سموری‌شکل و همچنین دو رنگ بدون طرح خاصی. نمی‌توانید در راه رفتن به یک داشهوند کمک کنید ولی قطعاً نگاه کردن به او خنده را روی لب‌های شما خواهد نشاند. پاهای کوچکی که یک بدن بلند و عضلانی را حمل می‌کنند و یک سر کشیده که بالای آن چشم‌هایی با نگاه جسور و هوشمندانه قرار دارد. به‌خاطر ظاهر خاص و عجیبش، این نژاد همواره مورد توجه کارتونیست‌ها و تولیدکنندگان اسباب‌بازی بوده است.
اخلاقی: داشهوند به عنوان یک سگ باهوش، سرزنده و دلیر شناخته می‌شود. داشهوندها بسیار پایدار و ثابت‌قدمند که این می‌تواند تعریف دیگری از لجاجت باشد. داشهوندها به بازیگوشی و نترس بودن مشهور هستند ولی چیزی که بیشتر از همه می‌خواهند، وقت گذراندن با صاحب خود است و از اینکه در آغوش فردی لم بدهند، لذت می‌برند. خیلی از مردم اظهار دارند که داشهوند اصرار دارد که کارها باید به‌شیوه‌ی او انجام شوند. شخصیت داشهوندها را می‌توان براساس پوشش آنها طبقه‌بندی کرد. به این دلیل که در اجداد داشهوندهای موسیمی، سگ‌های تریر هم وجود دارند؛ این داشهوندها می‌توانند بازیگوش و دردسرساز باشند. داشهوندهای موبلند مطیع و آرام هستند و داشهوندهای موصاف یا همان موکوتاه شخصیتی بین دو نوع دیگر دارند. برخی از سگ‌های کوچک می‌توانند خجالتی یا عصبی باشند ولی این شامل کل نژاد نمی‌شود. هنگام انتخاب توله سگ، یک توله‌ی میانه‌رو را انتخاب کنید؛ نه خیلی شیطون و نه خیلی گوشه‌گیر. مانند هر نژاد دیگری، این سگ‌ها هم نیاز به اجتماعی شدن از زمان تولگی خود دارند. باید شرایط مختلف، همچون آدم‌ها، صداها و تصاویر متفاوت را تجربه کنند تا بتوانند تبدیل به یک سگ اجتماعی و نترس شوند.
توانایی‌ها: داشهوندها سگ‌های شکار هستند و ممکن است زمانی هم که در خانه حضور دارند، رفتارهایی هم‌سو با این غریزه نشان دهند. هر شی یا حیوان خانگی کوچکی که تکان بخورد، می‌تواند برای آنها یک طعمه باشد. پاهای کوچک و قوی آنها کاملاً مناسب برای کندن زمین هستند و بدن عضلانی برای جنگ با گورکن تطابق یافته است. آنها می‌توانند بدن لوله‌ای خود را به‌راحتی وارد تونل‌های زیرزمینی کنند و خرگوش یا هر شکار دیگری را بگیرند. دم قوی و بلند آنها برای این است که هنگامی که درون یک حفره یا تونل زیر زمین رفتند، پس از گرفتن شکار، شکارچی آنها را از دم بگیرد و بیرون بکشد. آنها علاقه دارند پارس کنند و صدایی بلند و بم دارند؛ اگر این موضوع برای همسایگان مشکل ایجاد خواهد کرد، بهتر است به دنبال نژاد دیگری باشید. به‌دلیل بدن بلند، سینه و شش‌هایی بزرگ دارند، توانایی پرش خوبی ندارند؛ هرگز اجازه ندهید از ارتفاع حتی کوتاه مثل مبل بپرند که ستون مهره‌ها آسیب می‌بیند و ممکن است باعث فلجی کامل شود. هنگام حمل مراقب پشت آنها باشید. می‌توانند به‌عنوان سگ نگهبان استفاده شوند اما خیلی پرسروصدایند.
ارتباط با کودکان وسایر حیوانات: اگر در سنین پایین به کودکان خانواده معرفی شوند، رابطه خوبی خواهند داشت ولی همبازی یا دوست مورد اعتمادی برای فرزند شما نیستند پس زمان بازی آنها حواس خود را جمع کنید. مانند دیگر سگ‌ها هیچ‌گاه داشهوند را با فرزند کوچک خود تنها نگذارید و همواره مراقبت تعامل آنها با یک‌دیگر باشید. همین‌طور باید به کودک خود نحوه‌ی رفتار درست با سگ را بیاموزید. داشهوند با حیوانات دیگر خوب است، به خصوص اگر در زمان تولگی به هم معرفی شوند. با توجه به شخصیتشان احتمالاً بر سایرین حکومت کنند.
مراقبت و نگه‌داري
تغذیه: مقدار توصیه شده غذای روزانه بین نصف پیمانه تا یک ونیم پیمانه غذای خشک باکیفیت است. توجه داشته باشید که مقدار غذا با سن، وزن، ساختار بدنی و میزان فعالیت رابطه دارد و نمی‌توان برای همه‌ی سگ‌ها یک نسخه‌ی یکسان پیچید. سگ خود را با اندازه‌گیری میزان غذا و فعالیت خوش فرم نگه دارید.
محل نگه‌داری: داشهوندها انرژی و استقامت زیادی دارند. دوست دارند که در فضای آزاد بازی کنند، به‌دنبال شکار بروند، به کندن مشغول باشند، با دیگر سگ‌ها وقت بگذرانند و با صاحب خود به پیاده‌روی بروند. اما با تمام این‌ها، این نژاد مناسب برای نگه‌داری در بیرون از خانه نیست و باید داخل خانه نگه داشته شود. آنها در داخل خانه هم فعال هستند. باید فعالیت روزانه داشته باشند و تا حد امکان به فضای آزاد برده شوند. پیاده‌روی روزی 20 الی 25 دقیقه که به دو زمان تقسیم شده باشد، راه‌حل خوبی برای تخلیه‌ی انرژی داشهوند است. اگر انگیزه‌ی کافی را داشته باشید، داشهوند خیلی سریع یاد می‌گیرد. حتماً مراقب او برای پریدن از ارتفاعات باشید و بالا رفتن از مبل و تخت را برایش آسان کنید و همچنین نحوه‌ی بالا یا پایین آمدن را به او بیاموزید تا به ستون فقرات آسیبی وارد نشود.
نظافت: داشهوندها معمولاً کم مو می‌ریزند. خیلی نیاز به حمام ندارند و بوی بد سگی نمی‌دهند ولی عادت دارند اگر چیز بدبویی را پیدا کردند، در آن غلت بزنند. موکوتاه‌ها نیاز کمی به برس کشیدن دارند و اگر در منطقه‌ای سردسیر زندگی می‌کنید، هنگام بیرون رفتن آنها را بپوشانید. موسیمی‌ها به برس کشیدن منظم و متوسطی نیاز دارند و باید آنها را سالی دو یا سه بار به آرایشگاه ببرید. موبلندها باید بیشتر برس کشیده شوند و مراقب بیشتری احتیاج دارند تا موهایشان زبر نشود و گره نخورد. نیاز به حمام بیشتری نسبت به دو نوع دیگر دارند و بعد از حمام باید آنها را با سشوار خشک کنید. داشهوند شما از هر نوعی باشد، نیازمند مراقبت و توجه ویژه از گوش‌هایش دارید. گوش‌ها را با یک پارچه‌ی کتانی آغشته به گوش‌پاک‌کن، تمیز کنید. مراقب باشید که خیلی به داخل گوش نروید که به ساختارهای داخلی آسیب می‌زنید. ناخن‌ها را یک یا دو بار در ماه کوتاه کنید. اگر صدای آنها را روی زمین می‌شنوید، زمان کوتاه کردن ناخن‌هاست. دندان‌ها را دو یا سه بار در هفته و ترجیحاً هر روز مسواک بزنید تا از تجمع باکتری‌ها و بوی بد دهان جلوگیری کنید. سگ خود را از تولگی به برس کشیدن و سایر موارد عادت دهید و این کارها را برایش لذت‌بخش کنید (مثلاً با دادن جایزه) تا وقتی به بلوغ می‌رسد و بزرگ می‌شود، عادت کرده باشد و با شما همکاری کند؛ در غیر این‌صورت هنگام نظافت سگ به مشکل برخواهید خورد. زمانی که نظافت سگ خود مشغول هستید، پوستش را برای عاری بودن از هر نوع عفونت، قرمز و یا مشکل دیگر بررسی کنید.
بيماري‌ها
- ناشنوایی
- ولولوس اتساع معده
- آتروفی پیش‌رونده شبکیه
- صرع
- بیماری دیسک‌های بین‌مهره‌ای
- دیابت قندی
- بیماری کوشینگ (افزایش هورمون آدرنوکورتیکو)
نکات مثبت
- سگ‌های گارد خوبی هستند.
- خنده‌دار، جالب و سرگرم‌کننده هستند.
- مهربانند و خودشان را در آغوش افراد مچاله می‌کنند.
نکات منفی
- پارس‌های بلندی دارند.
- با غریبه‌ها و افراد جدیدی که به خانه می‌آیند، به‌خوبی برخورد نمی‌کنند.
- با کودکان و سایر حیوانات رابطه‌ی خوبی ندارند.
منابع
Pethc.ir
dogtime.com
Thesprucepets.com
