هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
۱۰
مهر
مهر
ورم معده در سگ‌ها، نوعی بیماری سیستمی شایع است که از التهاب مخاط دستگاه گوارش در معده ایجاد میشود و باعث به‌وجود آمدن علائم مختلف ناخوشایند در حیوان شما می‌گردد. این بیماری دو شکل دارد؛ یا به صورت حاد و یا به حالت مزمن می‌باشد. در موارد حاد غالبا به‌علت عوامل ثانویه، التهاب معده اتفاق می‌افتد اما در حالت مزمن این بیماری، ممکن است با شرایطی مانند آلرژی و عفونت انگلی دیده شود.
پوشش داخلی معده‌ی حیوان می‌تواند توسط مواد مختلف یا اجسام خارجی سریعا تحریک شود و ممکن است پت بازیگوش و شیطون شما چیزهایی را بخورد و بجود که به سیستم گوارشش نسازد و برایش بسیار مشکل‌ساز گردد.
بیماری حاد ورم معده در سگ‌ها همان‌طور در ابتدا توضیح داده شد، معمولا به‌دلیل بلع مواد آلوده، سمی یا هضم‌ناپذیر (عوامل ثانویه) است. از جمله‌ی این مواد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
غذاهای فاسد و آلوده، زباله‌ها، پسماند غذایی، کپک و قارچ‌های غذاهای مانده، اشیای کوچک با مواد و رنگ‌های مصنوعی، سموم، مواد شیمیایی و پاک‌کننده‌ها، داروها و غیره.
البته لازم به ذکر است که علل دیگری نیز برای ورم معده وجود دارد که لزوما مربوط به چیزی نیست که توسط سگ مورد مصرف قرار گرفته باشد. مانند: عفونت‌های باکتریایی، ویروسی یا انگلی و یا عفونت سیستمیک، بیماری‌های ایمنی، سرطان معده، برخی از تومورها، نئوپلازی، مسمومست، پانکراتیت، بیماری‌های التهاب روده، وجود زخم، نارسایی کلیوی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد حساسیت‌زا و بیماری‌های عصبی.
واکسیناسیون
ندارد
سرایت به انسان
ندارد
سرایت به سایر حیوانات
ندارد
منشا
سیستمی
علائم
علائمی که در روند این بیماری در حیوان شما ایجاد میشود به‌علت آسیب به مخاط معده است، پوششی که نقش حفاظتی برای این اندام دارد و در صورت آسیب ممکن است منجر به زخم، انسداد دستگاه گوارش و عفونت گردد و از جمله علائمی که طی این بیماری در سگ خود مشاهده می‌کنید شامل:
استفراغ بیش از حد که ممکن است شامل صفرای زرد و به‌حالت کف‌آلود باشد، کاهش اشتها، کمبود آب بدن یا افزایش تشنگی، بی‌حالی، افسردگی، اسهال، که این امکان وجود دارد که در مدفوع و ادرار یا استفراغ خون نیز مشاهده شود، ناراحتی یا درد شکمی که ممکن است منجر به قوز ناحیه پشت حیوان گردد و طی نوع حاد این بیماری ممکن است تمام این علائم شدید باشند. ورم معده به‌طور معمول دو یا چند هفته نیز ممکن است طول بکشد.
در صورت مشاهده هر کدام از این علائم در حیوان خود حتما به دامپزشک مراجعه کنید.
تشخيص
ابتدا دامپزشک با گرفتن هیستوری کاملی از حیوان بیمار، این‌که علائم بیماری از چه زمانی مشاهده شده است، رژیم غذایی او به چه صورت است و تعداد دفعات تغذیه او در روز چگونه است، در دو روز گذشته چه چیزهایی خورده است آیا اخیرا متوجه خوردن جسم خارجی شدید یا نه، آیا حیوان شما درمعرض سموم و مواد شیمیایی خاصی قرار گرفته است یا نه و مشاهدهی تمام سوابق پزشکی حیوانتان، شروع به معاینات بالینی می‌کند (بررسی نفخ و یا گاز بدن، هرگونه حساسیت شکم یا درد و تورم) سپس برای ارزیابی دقیق، آزمایشاتی را از حیوان شما می‌گیرد. برای مثال: شمارش کامل گلبول‌های خونی، آنالیز کامل ادرار حیوانتان و بررسی عفونت در ادرار، آزمایشاتی برای بررسی عفونت و کم‌آبی در بدن، آزمایشاتی برای بررسی نارسایی‌های کلیوی و یا دیابت، رادیوگرافی شکم برای جستجوی هر چیز غیرطبیعی در معده مانند انسداد روده و یا سونوگرافی یا اندوسکوپی برای به‌دست آوردن نمای دقیقی از ساختار معده.
درمان
به‌طور کلی روند درمانی این بیماری شامل مایع‌درمانی و بازیابی الکترولیت‌های ضروری از طریق تزریقات وریدی است اما طی تشخیص دامپزشک و در صورت لزوم از آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌های باکتریایی و از ضد‌استفراغ‌‌ها برای جلوگیری از استفراغ‌های مکرر ممکن است استفاده شود.
اما به‌طور کلی اگر این بیماری چه حالت حاد و چه حالت مزمن داشته باشد، بهتر است از رژیم غذایی مناسبی استفاده کنید که دامپزشک در این خصوص به شما راهنمایی‌های لازم را انجام می‌دهد چرا که یکی از موارد مهم در پروسه‌ی درمان این بیماری استفاده از رژیم غذایی مناسب و کم‌چربی است.
البته روند درمانی گفته شده زمانی انجام می‌گیرد که تشخیص به‌علت وجود جسم خارجی نباشد اما اگر این التهاب به‌علت وجود جسم خارجی در معده باشد باید در درجه اول طی جراحی و دیگر تشخیصاتی که به‌وسیله‌ی اندوسکوپی، عکس رادیوگراف و یا سونوگرافی انجام می‌گیرد، جسم خارجی را از معده حیوان خارج کنید.
همچنین اگر طی مدت طولانی حیوان شما با مواد حساسیت‌زا و آلرژن در تماس است مثل مواد شیمیایی و انواع سموم باید حتما محیط، پاک‌سازی گردد و سگ شما ممکن است به داروهای آنتی‌هیستامین یا سایر درمان‌های پزشکی احتیاج داشته باشد.
اما اگر این بیماری عوارض دیگری مثل بیماری کلیوی، سرطان معده، بیماری ایمنی و اختلالات عصبی داشته باشد، باید به‌طور مجزا مورد بررسی قرار بگیرند.
در بیشتر موارد حاد این بیماری معمولا حیوان، پس از دریافت مایعات و الکترولیت‌ها، پیش‌آگهی خوبی دارد. اگر ظرف دو روز از علائم بهبودی چیزی حاصل نشد، دامپزشک مجددا به ارزیابی دوباره‌ی وضعیت حیوان می‌پردازد. استفراغ مزمن نیز با مصرف داروها و رژیم غذایی و از بین بردن علت (برای مثال برداشت جسم خارجی) متوقف میشود اما در صورت حاد بود شرایط، دامپزشک، پت شما را در بیمارستان بستری می‌کند تا وضعیت حیوان به‌حالت طبیعی برگردد و تا بتواند به خانه بازگردد و در صورت لزوم و استفاده مجدد از غذا، دستورالعمل‌های خاص در مورد داروها داده خواهد شد.
پيشگيري
از جمله مهم‌ترین روش برای پیشگیری از این بیماری، رعایت بهداشت و پاکیزگی محیط زندگی حیوان است و به‌طور جد دقت نمایید که حیوان شما از پسماندهای غذایی و غذاهای مضر انسانی استفاده نکند و حتما با مشاوره با دامپزشک حیوانتان، رژیم غذایی مناسبی برایش در نظر بگیرید.
از حضور وسایل خطرناک، نامناسب و قابل‌هضم در اطراف محیط نگه‌داری پت خود به‌شدت پرهیز کنید.
از دیگر اقدامات پیشگیرانه این است که حیوان خود را در معرض مواد حساسیت‌زا و سمی قرار ندهید.
میزان تغذیه و مصرف آب حیوانتان را به‌طور دقیق زیر نظر داشته باشید.
از حضور حیوان خود در محل نگه‌داری زباله‌های خانگی اکیدا جلوگیری کنید.
نكاتي براي صاحبان پت
- دقت داشته باشید که اگر سگ شما به‌طور مکرر التهاب معده دارد، باید تمام اطلاعات مهم از قبیل غذایی که حیوان شما می‌خورد، آنچه که او در این مدت در معرضش قرار گرفته است مانند موادشیمیایی حساسیت‌زا را یادداشت کنید و حتما باید به دامپزشک مراجعه کنید.
- بعضی از عوامل عفونی اسهال و استفراغ در حيوانات می‌توانند به انسان‌ها مخصوصا افرادی كه دچار نقص ايمنی هستند مثل مبتلايان به ايدز، افراد تحت شيمی‌درمانی و كودكان و افراد پير انتقال پيدا كند. به همين خاطر بايد هنگام پاک نمودن ترشحات از دستكش يك‌بارمصرف استفاده شده و دست قبل از تماس با هر چيز ديگری به‌خوبی شسته شود. همچنين از تماس مستقيم صورت خود با صورت و پوشش موی حيوان بايد پرهيز شود.
- تمیز و پاکیزه نمودن حیوان خود را پس از اسهال و استفراغ به‌شدت جدی بگیرید و از مواد ضد عفونی کننده استفاده کنید چرا که در صورت جدی نگرفتن این موضوع امکان سرایت برخی بیماری‌ها به انسان وجود دارد.
- از دامپزشک بخواهید تا رژیم غذایی مناسبی برای سگ بیمارتان تنظیم کند. در خانه فقط غذاهایی که دامپزشک آنها را تایید کرده است به سگ خود بدهید.
- آب همیشه باید در دسترس سگ باشد زیرا گاستریت باعث کم شدن آب بدن حیوان می شود. اگر علائم بیماری بیشتر و بدتر شدند سگ شما باید دوباره آزمایشاتی را انجاد دهد پس در صورت مشاهدهی هرگونه علائمی با دامپزشک مشورت کنید.
منابع
pethc.ir
dogtime.com
wagwalking.com
msdvetmanual.com