مین‌کون (Maine Coon)

نژاد مین‌کون که در گذشته به‌عنوان موش‌گیر، گربه‌ی مزرعه و حتی گربه‌ی سفر با کشتی بودند. حداقل در اوایل قرن نوزدهم این‌طور بوده است. اولین نکته‌ای که در مورد مین‌کون جلب نظر می‌کند اندازه‌ی خیلی بزرگ آنهاست. در واقع رکورد بزرگ‌ترین گربه‌ی خانگی دنیا در اختیار یک مین‌کون است با اندازه‌ای بیشتر از 120 سانتی‌متر. به غول‌های مهربان معروف هستند. ولی نکات دیگری جز اندازه بزرگشان وجود دارد. آنها بدون اینکه خیلی نیازمند بقیه باشند، مهربانند. نسبت به شرایط انعطاف‌پذیرند و روحیه شکار خود را نیز حفظ کرده‌اند. اگر می‌توانید این حجم بزرگ از یک گربه را تحت کنترل داشته باشید، مین‌کون می‌تواند یک عضو جدید برای خانواده شما باشد.

تاریخچه

مین‌کون همان‌طور که از اسمش پیداست، از مین می‌آیند. مین‌کون‌ها نژادی طبیعی هستند، البته اطلاعات زیادی از تاریخچه‌ی آنان در دسترس نیست. برخی می‌گویند که وایکینگ‌ها آنها را به شمال آمریکا آورده‌اند. با این‌ حال آنچه امروزه به‌عنوان نظریه‌ی کلی و قابل قبول درباره‌ی پیشینه و اصالت این گربه شناخته می‌شود، این است که مین‌کون گربه‌ای دورگه و حاصل آمیزش گربه‌ی اهلی موکوتاه و گربه‌ی خارجی موبلندی است که تاجران انگلیسی یا اسکاندیناوی در قرن یازده آنها را آورده‌اند. و مطمئناً حاصل آمیزش گربه با یک راکون نیست؛ حتی اگر پوشش قهوه‌ای موج‌دار و دم حلقه‌دار آنها چنین آمیزش غیرممکنی را نشان دهد. البته که شباهت آخر اسم راکون و مین‌کون به‌خاطر همین شباهت ظاهری است. در سال 1895 یک مین‌کون ماده به عنوان بهترین گربه در یک نمایش گربه‌ها انتخاب شد. ظهور و هجوم گربه‌ی دل‌ربای پرشین و همچنین گربه‌ی سیامیز عجیب و غریب به آمریکا از شهرت و محبوبیت مین‌کون‌ها کاست. از سال 1960 به بعد وضعیت برای آنها بهتر شد و اکنون این گربه‌ها جزو محبوب‌ترین گربه‌ها در سرتاسر جهان هستند.

ویژگی‌ها

ظاهری: وزن این گربه‌ها بین 4 تا 8 کیلوگرم است. طول بدن آنها بدون در نظر گرفتن اندازه‌ی دم، بین 100 تا 125 سانتی‌متر هم می‌رسد. مین‌کون‌ها بین 9 تا 15 سال عمر می‌کنند. نژاد مین‌کون یک گربه بزرگ با بدنی تنومند است. پوشش بدن نرم و بلند است که مشخص می‌کند این گربه می‌تواند تمام روز به شکار موش‌ها در هر نوع آب‌وهوایی بپردازد. در واقع این پوشش بیشتر برای کار در همان هوای خشن منطقه مین است. این استانداردهای بدنی نشان‌دهنده‌ی یادگاری از اجدادشان است. پاهای گربه طول متوسطی دارند و به پنجه‌های بزرگ و گرد ختم می‌شوند. پنجه‌ها کاملاً با مو پوشیده شده‌اند و در زمستان همچون کفش‌های برفی عمل می‌کنند. آن‌قدری که مین‌کون‌ها به رنگ قهوه‌ای موج‌دار دیده می‌شوند، مردم فراموش می‌کنند که این گربه‌ها می‌توانند رنگ‌های متفاوتی داشته باشند از جمله ترکیبی از رنگ‌های سفید با خطوط مشکی و قرمز موج‌دار و یا خطوط دو رنگ. حتی رنگ‌های یک‌دست سیاه و سفید و قرمز. پوشش ضخیم مین‌کون‌ها، در ناحیه کتف کوتاه‌تر ولی در نواحی شکم و پاها بلندتر است. با یک یقه در ناحیه گردن و دمی پر از مو. از خصوصیات دیگر می‌توان به سری نیمه پهن که طولش از عرض آن بیشتر است و یک پوزه مربعی شکل اشاره کرد. آنها گوش‌های بزرگ و پر از مویی دارند که در قاعده پهن هستند. چشم‌های بزرگ و درخشان در رنگ‌های سبز، طلایی، سبز-طلایی و یا مسی دیده می‌شوند. مین‌کون‌های سفید و دو رنگ ممکن است دارای چشم‌های آبی و یا دو رنگ باشند.

اخلاقی: مین‌کون گربه‌ای خون‌گرم و مهربان است که با انواع و اقسام سبک‌های زندگی و شخصیت‌ها تطابق می‌یابد. آنها دوست دارند که همراه انسان‌ها باشند و آنها را در سرتاسر خانه تعقیب می‌کنند ولی بدین معنا نیست که محتاج و وابسته انسان شوند. اگر مستقیم به آنها محبت کنید و توجه داشته باشید، بسیار خوشحال می‌شوند ولی اگر سرتان شلوغ باشد و به انجام کار دیگری مشغول شوید، از اینکه بنشینند و فقط شما را نظارت کنند هم لذت می‌برند. به‌طور مثال اگر در خانه را روی آنها ببندید؛ تنها کاری که می‌کنند صبر کردن با حوصله است تا اینکه متوجه نبود آن‌ها شوید و بگذارید که گربه وارد خانه شود. اصولاً گربه‌ای نیستند که در آغوش شما لم بدهند ولی بودن در کنارتان را دوست دارند. مین‌کون‌ها روحیه‌ی بازی کردنی را که در کودکی داشته‌اند، با خود به بزرگسالی هم می‌آورند. جایی که حتی نرها مستعد رفتارهای ابلهانه‌ی بیشتر هستند، در حالی که ماده‌ها با وقار بیشتری رفتار می‌کنند. پرسروصدا نیستند و خواسته‌ی خود را با صدایی لطیف و نازک بیان می‌کنند.

توانایی‌ها: مین‌کون‌ها قابلیت موش‌گیری خود را از اجدادشان حفظ کرده‌اند. هیچ جونده‌ای در خانه نمی‌تواند از دست آنها در امان باشد. حتی اگر موشی در خانه یافت نشد، این گربه‌ها مهارت خود را از طریق دنبال کردن وسایل متحرک و اسباب‌بازی‌ها به نمایش می‌گذارند. از لحاظ بالارفتن از درخت همانند دیگر گربه‌ها این کار را خوب انجام می‌دهند ولی ترجیحشان این است که روی زمین بمانند؛ جایی که مهارتشان زبان‌زد است. آنها بسیار باهوشند و با خوشحالی حقه‌ها را می‌آموزند.

ارتباط با کودکان و سایر حیوانات: گربه‌هایی بسیار عالی برای خانواده‌هایی با فرزند و یا یک سگ گربه‌دوست هستند. از مورد محبت واقع شدن توسط کودکان لذت می‌برند و چه بهتر که مؤدبانه و با احترام با گربه برخورد کنند. آنها حتی از اینکه عروسک بچه‌ها باشند تا لباسی تنش کنند، ناراحت نمی‌شوند. از زندگی با یک سگ بی‌آزار و دوست نسبت به گربه‌ها نیز خوشحال می‌شوند و این به‌خاطر مزاج مهربانانه‌ی آنهاست. ولی توجه داشته باشید که حیوانات خود را با آرامش و در یک شرایط کنترل شده به هم معرفی کنید تا به یكدیگر عادت کنند.

مراقبت و نگه‌داري

تغذیه: مین‌کون‌ها هیچ تغذیه‌ی خاصی فرای دیگر گربه‌ها و متفاوت با آنها نیاز ندارند. تحقیقات نشان داده است که دادن غذای خشک یا غیرخشک به‌صورت سلیقه‌ای است و خیلی تفاوتی ندارند ولی ترکیبی از این دو می‌تواند بهترین گزینه باشد. از آن جایی که این گربه‌ها خیلی دیر به بلوغ می‌رسند، حدوداً تا 9 ماهگی باید رژیم بچگی آنها حفظ شود. به یاد داشته باشید که چاقی از عمر گربه‌ی شما می‌کاهد. راجع به تغذیه و غذایی که به گربه‌ی خود می‌دهید با دامپزشک مشورت کنید.

محل نگه‌داری: همچون سایر گربه‌ها، این نژاد گربه‌ها هم بهتر است در خانه باشند تا از ریسک خطراتی چون ابتلا به بیماری، حمله‌ی سگ‌ها، برخورد با ماشین‌ها، گم شدن و یا دزدیده شدن در امان بمانند.

امكانات: یک گربه‌ی نژاد مین‌کون عاشق بازی رفتن و آوردن است. اسباب‌بازی او را پرتاب کنید تا به‌سرعت آن را برای شما پس بیاورد. این کار را با یک توپ کوچک هم می‌توانید انجام دهید، یا حتی یک تکه کاغذ مچاله شده. پازل‌ها و کارهایی که مغز آنها را به چالش بکشد را دوست دارند.

نظافت: علی‌رغم پوشش موی بلند بدن مین‌کون، این پوشش تار و پود ابریشمی و نرمی دارد. به‌آسانی زبر نمی‌شود و گره نمی‌خورد به شرط آنکه از آن مراقبت کنید. برس کشیدن هفته‌ای دو بار با یک برس استیل ضد زنگ برای از بین بردن موهای مرده، حذف پشم‌های زیرین و جلوگیری از گره خوردن لازم و کافی است. به‌آرامی این کار را انجام دهید، مخصوصاً در ناحیه شکم و دم. درست است که مین‌کون یک گربه‌ی صبور است ولی به هیچ وجه دوست ندارد موهایش کشیده شود؛ همان‌طور که خود شما دوست ندارید. دمشان را چک کنید و اگر مدفوع به آن چسبیده بود با یک دستمال مرطوب آن را پاک کنید. حمام کردن می‌تواند چند هفته یا حتی چند ماه یک بار لازم شود. اگر موها چرب بودند و به‌صورت ریش‌ریش و جدا از هم درآمده‌اند، زمان استحمام گربه فرا رسیده است. دندان‌های گربه خود را مسواک بزنید. بهتر است این کار را هر روز انجام دهید ولی حداقل بهداشت دندان را هفته‌ای یک‌بار داشته باشید. ناخن‌های گربه را هر دو هفته یک بار کوتاه کنید. گوشه‌های چشم را با یک دستمال مرطوب و نرم پاک کنید تا از هر آلودگی و چرکی به دور باشد. برای هر چشم از تکه‌ی جداگانه‌ای استفاده کنید تا از انتقال عفونت جلوگیری شود. گوش‌ها را هفتگی چک کنید. در صورت مشاهده‌ی آلودگی با یک پارچه تمیز و نرم که آغشته به آب و سرکه سیب است، گوش را تمیز کنید. از استفاده از اسفنج‌ها و گوش‌پاک‌کن‌ها به‌شدت بپرهیزید زیرا ممکن است باعث آسیب به ساختار داخلی گوش شود. سینی ادرار یا خاک گربه را تمیز نگه دارید؛ در غیر این صورت، گربه کار خود را جای دیگری از خانه انجام می‌دهد.

بیماری‌ها: به‌طورکلی مین‌کون نژادی سالم است که با شرایط آب‌وهوایی سازگار است. اما هر دو نژاد خالص و میکس مستعد بیماری‌هایی هستند از جمله بیماری دیسپلازی لگن. این بیماری، ژنتیکی و ارثی بوده که بر نورون‌های ستون فقرات اثر منفی دارد و باعث فلجی هم می‌شود. دیگر بیماری‌های مربوط به نژاد مین‌کون:

• تحلیل نخاعی-عضله‌ای
• بزرگ شدن غیر طبیعی ماهیچه قلب
• تشکیل کیست کلیوی

منابع

pethc.ir
Cattime.com
Thesprucepets.com