بلدرچینها پرندگانی پرطاقت و مقاوم میباشند و میتوانند در آبوهوای گوناگون زندگی کنند و به تولیدمثل بپردازند آنها مقاومت خوبی به شرایط نامساعد دارند.
بلدرچین معمولی بومی آسیا اروپا و آفریقا می باشد و در تابستان در نقاط مختلف آسیا و اروپا حضور دارد.
بلدرچینها جثه کوچک و خپلی دارند و زندگی روی زمین را ترجیح میدهند. بلدرچینها در طبیعت تمایل به زندگی در بیشه زارها علفزارها و جنگل های غیرانبوه دارند. این پرنده اگر قصد مهاجرت نداشته باشد اکثر وقت خود را روی زمین میگذراند و رنگ خالخالی پرهای آن به استتار در جنگل کمک میکند. تغذیه آنها از دانهها حشرات و جنبدگان کوچک است، بر روی زمین لانه میسازند و میتوانند پروازهایی سریع و کوتاه داشته باشند. از سوسک و حشرات و مورچهها نیز تغذیه میکنند. آنها عاشق فضای باز برای پرواز و جستوخیز، و بوته و خاشاک برای مخفی شدن و ساخت لانه هستند.
بلدرچینها سایزهای مختلفی دارند کوچکترین آنها نژاد بلدرچین چینی و بزرگترین جثه متعلق به نژاد Long tailed tree میباشد.
طول عمر آنها نیز در بهترین حالت حدود 10 سال میباشد.
آواز در بلدرچینها منحصر به جنس نر میباشد و پرنده ماده صداهای خفیفی از خود بروز میدهد. پرنده نر هنگام آواز بدن خود را کشیده و با بالا آوردن سر منقار خود را کاملا باز میکند.
نوک بلدرچینها دراز، تیره و بران است که برای شکار حشرات و خوردن دانه مناسب است. در برخی موارد نوک آنها ابزاری مناسب برای حمله میباشد پس اگر قصد دارید آنها را بهصورت گله نگهداری کنید بهتر است قسمتی از نوک بالایی پرنده را بچینید تا به هم آسیب نرسانند. نژاد باب وایت دارای انگشتان و ناخنهای قوی میباشد که به شکار و ایستادن آنها روی شاخ و برگ درختان کمک میکند.
سایز کوچک، رشد سریع، هزینه نگهداری پایین و سن پایین بلوغ، این پرنده را برای نگهداری در فضای کوچک مناسب کرده و لذا از نظر اقتصادی بهواسطه گوشت و تخم آن بهصرفه میباشد.
خصوصیات شخصیتی
میزان یادگیری
صمیمیت با انسان
رابطه با سایر پرنده ها
قدرت تکلم و تقلید صدا
هوشمندی
مقاومت در برابر بیماری ها
سهولت نگهداری
هزینه نگهداری
تنوع طرح و رنگ
طول عمر
حداکثر 10 سال
وزن
80-120 گرم
اندازه
16-18 سانتی متر
خاستگاه
آسیا، اروپا و آفریقا
ویژگیها
ظاهری: بلدرچینهای معمولی نسبت به آبوهوای گوناگون مقاوم هستند. مکانیزم دفاعی بدن آنها آنقدر قوی است که کمتر دچار بیماری می شوند.
طول بدن آنها 16 الی 18 سانتیمتر و وزن کمتری 80- 120 گرم دارند.
بدن آنها تپل و کرویشکل دیده میشود. یک خط سفید و باریک در بالای چشم شان ظاهر متفاوتی به آنها بخشیده است. پرهای قسمت سینه پرنده نر کاملا به رنگ حنایی می زند در حالی که در جنس ماده قهوه ای همراه با خالهای سیاه است.
توانایی پرواز آنها محدود است اما میتوانند بهراحتی از حصارهای قفس پرواز کرده و فرار کنند. بهتر است در فضاهای سربسته نگهداری شوند.
بلدرچین نر هر زمانی ممکن است آواز بخواند، هنگام طلوع آفتاب و یا ظهر. بلدرچین ماده صدایی شبیه مرغ از خود تولید میکند.
تولیدمثل: سن بلوغ بلدرچینها 1.5 تا 2 ماهگی میباشد و در این هنگام وزن پرنده نر بین 120 تا 150 گرم و پرنده ماده حدودا 150 تا 180 گرم خواهد بود. بلدرچینها پس از حدود 40 روز به وزن کشتار میرسند و از این جهت بسیار سودمند خواهند بود. پرنده ماده پس از بلوغ 4 تا 6 ماه تخمگذاری میکند.
آنها در سن دو ماهگی اقدام به جفتگیری میکنند و انتخاب همسر بر عهده پرنده ماده میباشد. تمایل به تولیدمثل در فضاهای باز مثل زمینهای کشاورزی دارند و تخمهایشان را در گودالها و چاله مخفی میکنند. جوجه بلدرچینها در کمتر از یک ماه از تخم خارج میشوند.
بین 6 تا 18 تخم بر روی زمین میگذارند و حدودا 20 روز بر روی آنها میخوابند. تخم بلدرچین کوچک است و حدودا 18 گرم وزن دارد. جوجه بلدرچین قادر است در سههفتگی پرواز کند . بلدرچینهای ماده معمولا در ماه دوم شروع به تخمگذاری میکنند.
تعیین جنسیت: تعیین جنسیت آنها در سه هفته اول زندگی مشکل است اما پس از این دوره با مشاهده پرهای ناحیه سینه میتوان نرها و مادهها را از هم تشخیص داد. نرها پرهای گردن قهوهای و پرهای سینه قهوهای روشن و یا حنایی دارند و مادهها دارای پرهای سینه و گردن روشن و دارای لکه های سیاه میباشند. تفاوت نر و ماده در پرهای ناحیه گردن و سینه میباشد برای نرها حنایی رنگ و مادهها خرمایی سوخته و یا خاکستری با نقاط سیاه رنگ میباشد. معمولا مادهها سنگینتر و بزرگتر از نرها میباشند.
مراقبت و نگهداری
بهترین روش برای پرورش، استفاده از قفسهای استاندارد و سیستم غذادهی مکانیزه میباشد. دمای محیط حدودا 25 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 60 درصد مورد نیاز است. محیط نگهداری باید سیستم تهویه و نوردهی مناسب داشته باشد و بهدور از سروصدا و استرس برای حیوان باشد.
اگر قصد دارید بلدرچینها را در قفس نگه دارید اولا فضای مناسب برای پرواز را در اختیارشان بگذارید ثانیا مکانهایی را برایشان ایجاد کنید تا روی آنها بایستند مانند چوبهای درخت و یا سنگ. بلدرچین معمولی حدود 13 سانتیمتر طول دارد. سگها، گربهها و مارها تمایل زیادی به شکار بلدرچین دارند پس اگر در منزل سگ و گربه دارید و یا در محوطه باغتان مار یافت میشود مواظب آنها باشید.
بلدرچینها در طبیعت تمایل دارند به شکل گروهی زندگی کنند و معمولا در گلههای بزرگ دیده میشوند اما اگر تمایل داشتید میتوانید آنها را را بهصورت جفت هم نگه دارید.
تغذیه: بلدرچینها آب فراوان مینوشند لذا تامین آب برای آنها مخصوصا در تابستان ضروری میباشد. آب آنها در زمستان نباید سرد باشد که در این صورت آن را نمینوشند.
غذای بلدرچینها شامل دانههای سویا، ذرت، سنگ آهک ، گندم ، نمک، مکمل های معدنی و ویتامین ها و پودر چربی و متیونین میباشد. کنجاله سویا، گلوتن، ذرت و پودر ماهی و گوشت نیز تغذیه مناسبی برای آنها است.
بلدرچینهای تخمگذار نیاز ضروری به کلسیم و مواد معدنی دارند همچنین کلسیم برای جوجه بلدرچینها نیز حیاتی است. کمبود مواد معدنی در بلدرچینها موجب مشکلات تخمگذاری، عدم رشد پرها، مشکلات تنفسی و کاهش وزن میشود. پوست تخممرغ آبپز و سنگ آهک منابع مناسبی برای تامین کلسیم مورد نیاز آنها میباشد.
توصیه میشود که غذای روزانه آنها را یکجا به آنها ندهید، هر وعده غذایی برای یک بلدرچین در روز حدود 30 گرم میباشد، یکجا دادن دانه به آنها موجب چاقی میشود و ممکن است سبب اختلال در تخمگذاری شود. اگرچه بلدرچینها همهچیزخوار هستند اما تمایل شدیدی به مصرف سبزیجات و دانهها و گلها و میوهها دارند، مورچهها و کرمها نیز غذای محبوب آنها میباشند. حدود 95 درصد جیره غذایی آنها را گیاهان تامین میکنند.
بیمایها: بیماریهای شایع در بلدرچینها شامل آنفولانزا، سالمونلا، نیوکاسل، کوکسیدیوزمیباشد. تاول کف پا نیز بهدلیل شرایط نامساعد نگهداری و یا عفونتهای قارچی در آنها شایع است. در صورت مشاهده هرگونه علائم ضعف و بیحالی، بیاشتهایی، پرنوشی، اسهال، اختلال حرکتی، تنفس با دهان باز و یا خسخسهای تنفسی به دامپزشک مراجعه کنید.
منابع
pethc.ir
britannica.com
allaboutbirds.com
poultrykeeper.com
گردآورنده: فرزین کاظمی لیف شاگرد